Postalak
Emakume afrikar batek eskumuturrekoak, belarritakoak, koloreak eskaintzen dizkit, ez dut ezer erosten, irribarre egiten dugu, auzotik elkar ezagutzen dugu, auzokideak gara.
Artista plastika batek kaña zerbitzen dit, gure lanak ezagutzen ditugu, auzoan ibiltzen gara, auzokideak gara.
Turista talde bat gure aurrean gelditzen da. Elkarri begiratu eta irribarre egiten dugu, hemen daude, alboetan begira, zerurantz begira, balkoiak seinalatuz.
Ez dakit ikusten gaituzten, emakumea zerbait eros diezaioten saiatzen da, zerbitzaria begiradarekin zenbat diren pentsatzen ari da, zorabiatuko duten… ingelesa, frantsesa edo, zorionez, euskal-frantsesa hitz egingo duten… Ni urruntzen naiz turista horien erretinetan zenbat irudi joango diren pentsatuz, inoiz harrapatuko ez dituzten nahita egindako irribarreen kopuruan pentsatuz eta auzo-energia horrek beren bizitzetan utziko duen arrasto txikian pentsatuz.
Postalak gure jakituriak batzen dituen proiektu zirkularra da. Zenbait artista eta zenbait saltzaile.
Artistek gehien gustuko dugun teknikarekin egingo ditugu irudiak: argazkiak, collage, serigrafia…. Irudi batean Bilbon bizitzeaz dugun esperientzia hobekien definitzen duena. Saltzaileek kalitatezko produktua izango dute, saltzeko modukoa, pisu gutxikoa… Ez dakigu arrakastatsua den, baina bezero potentzialak zabal ditzakeela uste dugu… turismoarekin kritikak garelako baina… turismoa hemen dago eta, gaur egungo hirien kontsumoa gustuko dugun ala ez eztabaidatzen dugun bitartean, hari buruz saltzen den irudia ikusten dugu, non saltzen den, etekinak nork lortzen dituen… eta galtzen ari gara.
Benetan uste dugu sistema guk aldatzen dugula, gure ekintzekin, lankidetzekin eta tirabirekin. Eta gauzak aldatzeko batze arraroak beharrezkoak direla uste dugu. Saltzen dakiena eta sal daitekeen zerbait egiten duena bateratu, kasu honetan, ilusionagarria eta jasangarria iruditzen zaigu etorkizun posibleari begira.
Imajinatzen dugu nola izango litzateke Bilbo irudikatzen ez duten eraikin eta kale hutsen irudiak saltzeari uzten badute, egunero ibiltzen garen Bilbo jendez, aniztasunez, kulturaz eta begiradaz beteta baitago, izan ere, bertan bizi duten pertsonek zer pentsatzen duten ikusteak askoz gehiago deitzen digu, nola definitzen duten euren errealitatea… Sartzeko atari eroso iruditzen zaigu.
Artista bakoitzak baloratzen duena, koloreak, formak, nabarmentzen dena eta ez dagoena, POSTALAK-en esanahi politikoa izango du.
POSTALAK erosteak esanahi politikoa du, POSTALAK saltzeak esanahi politikoa du.
————–
Postalak eta haien artistak
«Cauce» ¬ Argenis Mesa Ruiz ¬
Argenis Mesa Ruiz arte eszenikoetan, antzokian eta zuzenbide artistikoan trebatu da Medellin-en. Hainbat herrialde ibili ditu nutriente berrien bila, nola Mexiko, Espainia, Suedia, Txile, etab. Ibilbide honetan, gainera, tailerrak eman ditu eta unibertsitate-ziklo desberdinetan izan da irakasle, Antiokiako Unibertsitatean, Euskal Herriko Unibertsitatean edo Gironako Unibertsitatean.
«Antifaxistak» ¬ Lian Monserrate ¬
Lian Monserrate artista Estatu Batuetakoa da jatorriz, 1996an graffitiaren eta muralismoaren munduan hasi zen, borroka trena gisa erabiliz. Bideo originala.
«Zerbait falta da. Non daude?» ¬ Marisol, Vecina ¬
Auzoan bizi diren lagunak edo auzokideak ama izan direnean, gehienak bizilekuz aldatu dira. Gure auzoan ondo bizi al gara amatasunarekin, hazkuntzarekin? Auzoko lau parkeetatik joateko prestatu nintzen eta argazkiak atera nituen nor bizi zen ikusteko.
Auzoa eta belaunaldi-aldaketa. Auzoan bizi diren haurtxoak. Haurtxo horiek zer toki dute. Oinezkoentzako kalerik gabe. Ia naturarik gabe.
«Fantasmagorías» ¬ Saro ¬
Pintura honi buruz hitz egiteko edo idazteko saiaketa migratzearen sentsazioa hitzetara eramatea bezain zaila da. Orain dela egun batzuk, migratu zuen lagun batekin hitz egin nuen urruntasun horri buruz, ez fisikoa, ez bihotzekoa, zuretzat duzun lurra uztean agertzen den hutsunea eta zure herrian ezagutzen dituzun pertsonek sentimendu hori ulertzen ez dutenean sentitzen den urruntasuna, ez nahi ez dutelako, baizik eta ezin diezulako azaldu, alferrik da saiatzea, haustura edo duelu bat pasatzen ari zarenean eta munduak biraka segi egiten duenean bezala da ??? Eta zuk ez duzu ulertzen zergatik ??? Horrela. Beste pertsona batek esan zidan denbora igaro behar dela sentimendua ulertzeko, nik uste dut zure gorputzarekin zeharkatu behar duzula guztiz ulertzeko.
Bestalde, azkenaldi honetan nire pinturak lanbrotsu bihurtu direla esan dezaket, zeharrargiz bete dira, edo distortsionatzen edo argitasuna kentzen duten gardentasunez; lehen ezkutatuta zeuden sinboloak ikusten hasi dira, bakarrik niretzat, beste batzuk ezkutatzen hasi dira laino trinko horretan babestuta. Zeinu horiek ateratzen hasi dira, momentu sortzailearen prozesuan, oihalean sakabanatzen dira eta gero haiekin jolasten dut, haiekin zer egin behar dudan esaten didate, batzuk nire haurtzarotik etortzen dira, otoitz egin nuen elizetatik, beste batzuk ia literalak dira irudikatzen dutenari dagokionez.
Hezurdura osatu gabea, elkarri begiratzen dioten eta bera izan daitezkeen bi pertsonen erdian, doluan pentsatzen ari nuenean aktibatu ziren ausazko flashak diren beste elementu kopuru batek zeharkatzen ditu, azken hilabetetako doluetan eta bizitza osokoetan.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….