< Egonaldietara itzuli

Postalak

Emakume afrikar batek eskumuturrekoak, belarritakoak, koloreak eskaintzen dizkit, ez dut ezer erosten, irribarre egiten dugu, auzotik elkar ezagutzen dugu, auzokideak gara.
Artista plastika batek kaña zerbitzen dit, gure lanak ezagutzen ditugu, auzoan ibiltzen gara,
auzokideak gara.
Turista talde bat gure aurrean gelditzen da. Elkarri begiratu eta irribarre egiten dugu, hemen
daude, alboetan begira, zerurantz begira, balkoiak seinalatuz.
Ez dakit ikusten gaituzten, emakumea zerbait eros diezaioten saiatzen da, zerbitzaria begiradarekin zenbat diren pentsatzen ari da, zorabiatuko duten… ingelesa, frantsesa edo, zorionez, euskal-frantsesa hitz egingo duten… Ni urruntzen naiz turista horien erretinetan zenbat irudi joango diren pentsatuz, inoiz harrapatuko ez dituzten nahita egindako irribarreen kopuruan pentsatuz eta auzo-energia horrek beren bizitzetan utziko duen arrasto
txikian pentsatuz.

Postalak gure jakituriak batzen dituen proiektu zirkularra da. Zenbait artista eta zenbait
saltzaile.
Artistek gehien gustuko dugun teknikarekin egingo ditugu irudiak: argazkiak, collage, serigrafia…. Irudi batean Bilbon bizitzeaz dugun esperientzia hobekien definitzen duena. Saltzaileek kalitatezko produktua izango dute, saltzeko modukoa, pisu gutxikoa… Ez dakigu arrakastatsua den, baina bezero potentzialak zabal ditzakeela uste dugu… turismoarekin kritikak garelako baina… turismoa hemen dago eta, gaur egungo hirien kontsumoa gustuko dugun ala ez eztabaidatzen dugun bitartean, hari buruz saltzen den irudia ikusten dugu, non saltzen den, etekinak nork lortzen dituen… eta galtzen ari gara.

Benetan uste dugu sistema guk aldatzen dugula, gure ekintzekin, lankidetzekin eta tirabirekin. Eta gauzak aldatzeko batze arraroak beharrezkoak direla uste dugu. Saltzen dakiena eta sal daitekeen zerbait egiten duena bateratu, kasu honetan, ilusionagarria eta jasangarria iruditzen zaigu etorkizun posibleari begira.
Imajinatzen dugu nola izango litzateke Bilbo irudikatzen ez duten eraikin eta kale hutsen irudiak saltzeari uzten badute, egunero ibiltzen garen Bilbo jendez, aniztasunez, kulturaz eta begiradaz beteta baitago, izan ere, bertan bizi duten pertsonek zer pentsatzen duten ikusteak askoz gehiago deitzen digu, nola definitzen duten euren errealitatea… Sartzeko atari eroso iruditzen zaigu.
Artista bakoitzak baloratzen duena, koloreak, formak, nabarmentzen dena eta ez dagoena, POSTALAK-en esanahi politikoa izango du.

POSTALAK erosteak esanahi politikoa du, POSTALAK saltzeak esanahi politikoa du.