FEMTEK TOPAKETA DISKURTSIBOAK

INCENDIAR LAS TECNOVIOLENCIAS

Helen Torres + Itziar Ziga
[Moderatzaileak: Marian Puertas + Zaloa Pérez]

?Hika Ateneon + Zoom wikitoki

Hizkuntzak eta kontakizunak genero-teknologiaren forma hartzen dute, Teresa de Lauretisek sortutako kontzeptua, gorputzetan, portaeretan eta gizarte-harremanetan eragina duten tekniken eta gailuen multzoa esan nahi duena.

Bizitzaren eta bizitako errealitate sozialaren arteko desnibel honetan, erresistentzia moduak agertzen dira -edo eguneroko gerrillak-, non denbora asko daramagu. Orain, nekatu eta klaustrofikoak leku mugatuak okupatzeko ideiaren aurrean, zentro-periferia binomioa detonatzen duten beste tresna teknopolitiko batzuk bilatzen ditugu.

Haiek [Itziarrek eta Helenek] ez dakite zer gertatuko den. Jolasteko promesa besterik ez, eta zeruertza kiskaltzeko nahi adina pospolo.

Nahiz eta inoiz ez zuten lortu tipometroarekin maketatzen ikastea, Itziar Ziga (Errenteria 1974) kazetaritzan lizentziatu zen Leioan. Milurteko berriarekin, Bartzelonara ihes egin zuen abentura eta dibertsio bila. Han, Andra egunkari feministako erreportaria izan zen, eta postpornoaren sorrera ezagutu zuen, bere eta besteren haragitan. Lau liburu argitaratu ditu bost urtetan (Devenir Perra, Un Zulo Propio, Sexual Herria y Malditas), bi behatzetan tekleatuz eta edateari utzi gabe. Goiz hotz batzuek generoari buruz irakasten die eraikuntzako langileei. Bere amaren, kaleen eta feminismoaren alaba. Bere bosgarren liburua argitaratu berri du, La Feliz y Violenta vida de Maribel Ziga, bere lanik zailena.

Nire izena Helen Torres da, soziologoa, hezitzailea, itzultzailea, eta disidentzia sexualaren aldeko aktibista naiz. Hizkuntzaren, artearen eta politikaren arteko artikulazioan lan egiten dut, zauritutako planeta honetan bizitzeko moduak bilatzen. Hondamendi garai hauetan, gizakien arteko eta gizakien eta ez gizakien arteko maitasun tentakularra pentsatu eta praktikatzeko irrikaz aritzen naiz. Eleberri bat argitaratu dut (Autopsia de una Langosta, Melusina, 2010) eta kontakizunen antologia bat (Relatos Marranos, Pol·len, 2015). Donna Harawayren lanean espezializatu naiz, Testigo_Modesto@Segundo_Milenio: HombreHembra_Conoce_Oncoratón (UOC, 2002) gaztelaniara itzultzen, eta Manifiesto Chthuluceno desde Santa Cruz eta Seguir con el problema (Consonni, 2019) ere bai. Marge Piercyren Mujer al Borde del Tiempo itzuli berri dut (Consonni, 2020).

Kaixo, Marian Puertas naiz, feminista, aktibista, artista, zerbitzaria, Mundo Ivaginario eta Aldaxka Trukea bezalako ekitaldien antolatzailea eta orain, harreragilea. Beste gauza batzuk jarriko nituen, baina nire lagunek diotena jarriko dut, ukitzen dudan guztia brilli-brilli bihurtzen dudala. Edozein tresna erabiltzen dut nahi dudana egiteko eta esateko eta, une honetan, Izaskun Ardanazekin kolaboratzen dut Sex Pistosen, non gure kezkak bideo-artearen bidez lantzen ditugun. Nire bihotza, gainera, Txirbilenean, Sestaon, A Plataforman eta nire azalean dagoena aldarrikatzen den leku askotan banatuta dago… Eta bizitzan nagoenez, ia dena hor itsatsita daramat.

Zaloa Pérez. Nahiz eta askotan mojek nire bokazio humanitarioa erlijiosoarekin nahastu, hezkuntza katolikotik bizirik irautea lortu nuen vedette ukitu gabeko arimarekin, eta bokazio hori eskuhartze eta ikerketa sozialera bideratu nuen. Prestakuntzan soziologoa (UPV/EHU 2001), ordaindutako lanean lehen urratsak eman nituen migratutako emakume-taldeekin giza hezitzailea izaten alfabetatze-prozesuetan. Feminismoak nire barne piztu zen Teoría King Kong eta Devenir Perra (iluminazio mariano bat nire bizitzan) bezalako liburuekin eta nire lagunekin beti baino ozenago, ederrago eta askoz bizkorrago atera izan naizen solasaldietatik. Orain REAS -Red de Economía Alternativa y Solidaria- Euskadin lan egiten dut, non esnatze berria izan dut EkoSolFemen parte hartuz, Ekonomia Feministaren eta Ekonomia Solidarioaren arteko lotura teorikoak eta praktikoak lantzen dituen ikerketa-ekintza taldea.